Η σπουδαιότητα της ευχρηστίας και της παικτικότητας ως βασικών συνιστωσών σχεδιασμού και ανάπτυξης ψηφιακών παιχνιδιών μαθησιακού σκοπού αναγνωρίζεται πλέον από τη διεθνή επιστημονική κοινότητα. Με την παρούσα εργασία θα επιχειρηθεί η αξιολόγηση των υφιστάμενων ψηφιακών παιχνιδιών για τη διδασκαλία της γλώσσας σε παιδιά προσχολικής ηλικίας ως προς την ευχρηστία και κυρίως ως προς την παικτικότητά τους, δηλαδή ως προς τις πτυχές εκείνες των ψηφιακών παιχνιδιών που έχουν να κάνουν με την ποιότητα της πλοκής, την αποκριτικότητα, το ρυθμό, την προσαρμοστικότητα, τον έλεγχο, την ένταση της αλληλεπίδρασης, την πολυπλοκότητα, τη στρατηγική, το βαθμό του ρεαλισμού και την ποιότητα των γραφικών και του ήχου. Αρχικά παρουσιάζονται μερικές γενικές θεωρητικές έννοιες, όπως αυτές της ευχρηστίας και της παικτικότητας. Στη συνέχεια παρουσιάζονται οι μεθοδολογίες αξιολόγησης ψηφιακών παιχνιδιών και τα υφιστάμενα πλαίσια αξιολόγησης της ευχρηστίας και της παικτικότητας.