Στο άρθρο αυτό παρουσιάζονται μερικά από τα αποτελέσματα μιας ερευνητικής μελέτης που αναφέρεται σε 15 μαθητές Γ΄ γυμνασίου και στην προσπάθειά τους να σχεδιάσουν τυχαίες καμπύλες του χώρου με βάση την έννοια της καμπυλότητας. Οι μαθητές εργάστηκαν χρησιμοποιώντας ένα 3D υπολογιστικό περιβάλλον (MaLT) που συνδυάζει το δυναμικό χειρισμό μαθηματικών αντικειμένων και τη συμβολική έκφραση μέσα από τη γλώσσα προγραμματισμού Logo. Από την ανάλυση των αποτελεσμάτων πρόκυψε ότι το κυρίαρχο μοντέλο για την κατασκευή μιας καμπύλης από τους μαθητές, ήταν το μοντέλο των τριών φάσεων: [κατασκευή σταθερής διαδικασίας (σταθερή πολυγωνική γραμμή) –προσέγγιση της καμπύλης με βάση την έννοια της καμπυλότητας και την εντολή repeat (εσφαλμένα) – Εκσφαλμάτωση (debugging). Από την επαναληπτική στη αναδρομική μέθοδο]. Στα σημαντικά ευρήματα καταγράφεται επίσης και ο τρόπος με τον οποίο οι μαθητές τροποποίησαν έναν κώδικα στηριζόμενο στην εντολή repeat (επανάλαβε) σε κώδικα με βάση την αναδρομή ουράς.